De toren

Tot tweemaal toe is er een begin gemaakt met het bouwen van een kerktoren bij de kerk. In 1565 wordt het fundament geheid voor ook een toren, zoals die dan al gebouwd wordt bij de oude kerk, want men wil een even mooie kerk. Maar door het veranderende religieuze en politieke klimaat wordt de verdere uitvoer van de plannen voor een toren onmogelijk gemaakt. De stad ziet niet graag een dominerende toren naast haar nieuwe prachtige stadhuis. Maar velen dromen daarvan en Jacob van Ulft maakt al een schilderij met de nog te bouwen toren. Er zijn ook veel prenten van, met de toren erop.

Maar in 1646 wordt er toch een tweede poging gedaan. Het ontwerp van de nieuwe toren wordt Jacob van Campen gemaakt, ook de architect van het naastgelegen stadhuis, thans het Paleis. Zijn ontwerp is een toren in een gotiserende stijl. Maar in 1653 is de bouw van de toren al weer gestaakt en in 1783 wordt het voorste deel van de onvoltooide romp gesloopt om meer ruimte te maken voor het verkeer op de Nieuwezijds Voorburgwal. Op de tekening van 1757 is goed te zien hoe diep deze is. 

Er komt er een Neogotische opbouw op het resterende deel van de toren, wat goed te zien is op de foto van voor 1884, als het water nog niet gedempt is. In deze opbouw zit ook de windkast voor het orgel dat aan de binnenzijde hangt. Maar bij de restauratie door de architect C.B. Posthumus Meyes tussen 1894 en 1912 wordt van de Neogotische opbouw weer het bovenstuk gesloopt en de westgevel weer hersteld aan de hand van oude prenten naar de situatie van voor de brand van 1645. Het is dan een zeer controversiële aanpassing, deze gotische westgevel met de twee torentjes die meer in overeenstemming moest zijn met het overwegend laatgotische karakter van de kerk.